Bakteryjne zapalenie pochwy powoduje jeden z paru typów bakterii, jakie w odpowiednich realiach występują w pochwie. Pojawiają się nieprzyjemne symptomy zainfekowania, jak np. upławy czy brzydki zapach z pochwy. W usuwaniu bakteryjnego zapalenia pochwy wykorzystuje się środki przeciwgrzybicze. Terapię wspomogą domowe sposoby, np. podawanie probiotyków ginekologicznych czy odpowiedniego płynu do higieny intymnej.
Bakteryjne zapalenie pochwy – kiedy do specjalisty?
Bakteryjne zapalenie pochwy powoduje jeden z paru rodzajów bakterii, jakie w odpowiednich realiach występują w pochwie. Specjaliści nie do końca poznali przyczynę rozwoju bakteryjnego zapalenia pochwy, natomiast niektóre rzeczy, jak np. niezabezpieczony kontakt płciowy bądź zbytnie pamiętanie o czystości intymnej, podnoszą niebezpieczeństwo zachorowania. Wizyta w gabinecie medycznym jest konieczna, gdy pojawią się niepokojące symptomy, jakie potrafią wskazywać wystąpienie chorób. Specjalną atencję należy zwrócić wtedy, jeśli pojawiają się niepokojące symptomy, jakie potrafią wskazywać wzrost bakteryjnego zapalenia pochwy u kobiet, jakie z takim zaburzeniem nigdy wcześniej nie miały styczności. Wizyta u lekarza pozwala określić przyczynę oraz zapewni dobre rozpoznanie symptomów oraz symptomów. Również panie, jakie wcześniej miały kłopoty z chorobami pochwy, natomiast tymże razem pojawiające się symptomy są niezależne od dawnych, powinny ograniczyć samoleczenie oraz szybko zwrócić się o pomoc do lekarza. Kobiety uprawiające seks z wieloma partnerami bądź rozpoczynające obcowanie z innym partnerem są narażone na większe niebezpieczeństwo chorób przekazywanej drogą płciową. Symptomy oraz objawy pewnych dolegliwości wenerycznych są zbliżone do symptomów bakteryjnego zapalenia pochwy. Natomiast w wypadku bakteryjnego zapalenia pochwy, po zastosowaniu dostępnych bez recepty preparatów przeciwgrzybiczych symptomy wciąż są, i także pojawia się temperatura bądź wyczuwalny, wyjątkowy oraz brzydki zapach z pochwy.
Bakteryjne zapalenie pochwy – diagnostyka
Diagnozowanie bakteryjnego zapalenia pochwy składać się może z paru etapów. Ważny z nich to wywiad medyczny. Jest on niezbędny, by specjalista mógł dowiedzieć się o możliwych infekcjach pochwy bądź chorobach wenerycznych przebytych w przeszłości. Drugi krok to badanie ginekologiczne. Specjalista wzrokowo ocenia organy płciowe w poszukiwaniu symptomów chorób pochwy. Potem, w rękawiczkach, wprowadza do pochwy dwa palce, jednocześnie uciskając drugą ręką brzuch kobiety. W tenże sposób możliwe jest sprawdzenie wszelkich organów znajdujących się w strefie miednicy z myślą o wykryciu jakichkolwiek wad. W okresie badania specjalista może uzyskać próbki upławów z pochwy do analizowania. Specjalista może uzyskać próbkę, by stwierdzić, czy bakterie beztlenowe nie dominują we florze pochwy. Upławy badane są pod mikroskopem, a specjalista poszukuje „komórek jeżowych”, więc komórek nabłonka pochwy pokrytych bakteriami, jakie stanowią potwierdzenie zdiagnozowania bakteryjnego zapalenia pochwy. Specjalista może również sprawdzić kwasowość otoczenia wewnątrz pochwy przez umiejscowienie w niej specjalnego paska pH. Gdy pH sięga 4,5 bądź więcej, jest to inny dowód na bakteryjne zapalenie pochwy.
Bakteryjne zapalenie pochwy – leczenie
Leczenie grzybiczego zainfekowania pochwy obejmuje podawanie preparatów w formie doustnej, i również żeli oraz kosmetyków stosowanych miejscowo. Współżycie seksualne najlepiej przełożyć do czasu ustąpienia ostrych symptomów zapalenia. Jednym z powszechnie wykorzystywanych środków jest metronidazol – środek pod formą pigułek, przyjmowany doustnie dwa razy na dzień, przez 7 dni. Metronidazol może być także wykorzystywany miejscowo jako żel, który wprowadza się do pochwy przez czas od 5 do 7 dni. Podczas terapii metronidazolem należy unikać spożywania alkoholu, jaki może powodować kłopoty żołądkowe, ucisk brzucha bądź wymioty. Klindamycyna to antybiotyk brany pod postacią żelu stosowanego wewnątrz pochwy przez 7 dni. Krem z klindamycyną osłabia efektywność prezerwatyw zrobionych z lateksu, i wynik tenże może się utrzymywać nawet przez 5 dni po zaprzestaniu stosowania kremu. Farmakoterapię należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza nawet po ustąpieniu symptomów. Za wczesne przerwanie leczenia zwiększa niebezpieczeństwo nawrotu dolegliwości.
Bakteryjne zapalenie pochwy a nawracające choroby pochwy
Mimo dostępności efektywnych technik leczenia bakteryjnego zapalenia pochwy, nawrót symptomów w przeciągu 3 do 6 miesięcy jest dosyć typowy. Badania nad innymi rodzajami leczenia nie pozwalają określić, która metoda zapewnia najwyższą efektywność. W wypadku ponownego nastąpienia symptomów zaraz po ukończonym leczeniu należy skontaktować się na konsultację u lekarza, by omówić inne możliwości terapeutyczne, w tymże również rozpoczęcie przedłużonej terapii z użyciem metronidazolu. Można również spróbować terapii polegającej na zwiększeniu liczebności pałeczek kwasu mlekowego w pochwie, by przywrócić naturalną równowagę flory bakteryjnej pochwy. Wynik taki jest możliwy do uzyskania przez podawanie artykułów do higieny intymnej zawierających szczepy Lactobacillus bądź spożywanie pewnych typów jogurtów lub różnych potraw bogatych w wybrane kultury bakteryjne (tak nazywane probiotyki). Można podawać również probiotyki ginekologiczne na zapalenie pochwy z pałeczkami kwasu mlekowego (doustne lub w formie globulek). Zakwaszają one środowisko pochwy oraz wspierają namnażanie się pożytecznych bakterii. Niwelują również niebezpieczeństwo nawracających chorób bakteryjnych czy grzybiczych pochwy. Zalecane są również w wypadku suchości pochwy (działają nawilżająco).
