Czym jest łysienie plackowate?

0
1541
Czym jest łysienie plackowate

Łysienie plackowate jest bezlitosną chorobą dotykającą osoby obu płci. Schorzenie daje o sobie znać przeważnie już w dzieciństwie lub okresie dojrzewania, może mieć charakter przejściowy lub chroniczny. Czym dokładnie jest łysienie plackowate? Jak sobie z nim radzić?

Objawy łysienia plackowatego

Łysienie plackowate daje specyficzne objawy. W przeciwieństwie do większości typów łysienia, osoby borykające się z łysieniem plackowatym nie zauważają równomiernego przerzedzenia fryzury. Na ich głowach pojawiają się ogniska chorobowe w postaci pozbawionych włosów obszarów o zróżnicowanej wielkości i nieregularnych kształtach. Łyse „placki” mogą pojawiać się nie tylko na skalpie, ale również brwiach, rzęsach, kończynach i w okolicach intymnych. Miejscowemu łysieniu nie towarzyszą przeważnie inne dolegliwości.

Rozwój choroby i jej nasilenie różnią się w niemal każdym przypadku. Czasami chory zauważa jedynie jedno ognisko, a czasami zmiany szybko się rozsiewają i obejmują całą głowę (lub inne okolice). Na zajętych chorobą miejscach cebulki zaczynają odrastać po kilku miesiącach. Poprawa kondycji włosów nie zawsze oznacza koniec problemów – cechą charakterystyczną łysienia plackowatego jest jego nawrotowość.

Metody leczenia

Objawy łysienia plackowatego są charakterystyczne, dzięki czemu lekarze nie mają kłopotów z jego diagnozą i wdrożeniem leczenia. Dla nowoczesnej medycyny wciąż jednak nierozwikłaną zagadką jest przyczyna powstawania zaburzeń. Przypuszcza się, że w około 20% przypadków choroba ma podłoże genetyczne. Prawdopodobne są również teorie, według których czynnikami aktywującymi chorobę mogą być intensywny stres, zaburzenia pracy gruczołów dokrewnych, stan zapalny w organizmie oraz zaburzenia hormonalne. Terapia może przybierać różne formy. Do najpopularniejszych metod walki z łysieniem plackowatym zaliczyć można miejscowe stosowanie minoksydylu, stymulującego porost włosów, doustne przyjmowanie leków o działaniu immunosupresyjnym i przeciwzapalnym, krioterapię, fotochemioterapię oraz immunoterapię miejscową alergenami kontaktowymi.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here